En Makbulün İnsan Olmamak Olduğunu Öğrendim

"Bu ülkede dört şey olmayacaksın: kadın, çocuk, ağaç, sokak hayvanı" (Yaşar Kemal)

En Makbulün İnsan Olmamak Olduğunu Öğrendim

… Ben doğduğumda, beşiğimin tabut olduğunu öğrendim…Acıktığımda, emeceğim memenin acı olduğunu öğrendim… 2 Yaşımda, kelebek olduğumu öğrendim… 8 Yaşında öldüğümde, mezarımın bir çuval olabileceğini öğrendim… 9,10,11,12,…benden sonra gelecek sadece sayı olduğumu öğrendim…”Asıl” mağdurun katilim olduğunu öğrendim… Arkasına sarılıp saklanacağım bir ağacımın olmadığını öğrendim… Evcilik oynarken, çocuk değil anne olmayı öğrendim…Eteğim uçuşup bedenim görünmesin diye, şeytanı kışkırtmamayı öğrendim… Çocukluğumun; amcaların, abilerin hayallerinde kirlendiğini öğrendim… Canım yandığında, bir damlada boğulacağımı öğrendim… Kahkaha atmadan, nasıl mutlu olabileceğimi öğrendim… Okulda, sadece ama sadece erkeklerden farklı olduğumu öğrendim… Kadınlığa, ilk geçişimde gördüğüm, o rengin en kutsal olduğunu öğrendim… Hazırladığım çeyizlerde, hayalin benim olmadığını öğrendim… Sevmek için yüreğe gerek olmadığını öğrendim… Sevdiğimde ise, fahişe olduğumu öğrendim… Evlilik diye pazarlığını yaptıkları bedenimin, herkesin olduğunu öğrendim… Doğurduğum çocuğun askeri olduğumu öğrendim… Konuştuğum dilim bir gün kafesim olduğunu öğrendim… Benim varlığımın…..varlığına, armağan olabileceğini öğrendim… Kavgada üstümden geçilen ırzımın, sınırda uğruna ölünecek namus olduğunu öğrendim… Sokakta olduğum için her şeyi hak ettiğimi öğrendim… İstediklerim için hiç bir şey olmadığımı öğrendim… İbadetimin erkek olduğunu öğrendim… Acılarımı, boğazımı sıkarak öldürmeyi / yaşatmayı öğrendim… Utanmamak için, nokta kadar küçük olduğumu öğrendim… Yalnızlığımı, tek başınalığımı sonuçlarına katlanarak öğrendim… Çaresizliğimi, celladıma teslim olarak öğrendim…

     Yani Ben bu coğrafyada KADIN olduğumu öğrendim.

Yorumlar (0)

Bu içerik ile henüz yorum yazılmamış